Ummon - Yog’ganda qor

Bu ko’zlar, nigohlar meniki edi kecha,
Hammadan baxtli edim kecha,
Sensizlikni o’ylamas edim, yonimda eding.
Lek bugun qaydan topay Lazizamni,
Bu qaysi qilgan gunohim uchun
Taqdir tortib oldi mendan seni, sog’indim seni.Bahor ketdi, yoz ham o’tdi sensiz,
Kuz ham o’tdi, sovuq keldi – qish sensiz.Sensiz bu dunyo tor, dilga yog’ar ozor,
Mayda parcha bo’lib yog’ganda oppoq qor.
Yo’qotdim men seni, topolmasman endi,
Har gal yog’ganda qor qalbim og’rir meni.Bu tunlar sindirdi meni sog’inch ila,
Sog’inch azobin bilmasdim sira,
Sirlarimga belab seni asragim keldi.
Lek sovuq olib ketdi zarracham mani,
Hammadan sog’indim sani,
Sho’r dengizga cho’kmoqdaman, qutqar mani.Sog’indim, so’gindim seni,
Sochlaringni, qoshlaringni seni.Sensiz bu dunyo tor, dilga yog’ar ozor,
Mayda parcha bo’lib yog’ganda oppoq qor.
Yo’qotdim men seni, topolmasman endi,
Har gal yog’ganda qor qalbim og’rir meni.Sovuq qor har gal yog’ganida takror, ko’z oldimga
Yor keladi, yig’lab turib degani: “Bizning baxtimiz
Hech kim istamadi, istamadi uydagilar ham,
Mani fotiham bo’ldi.”Bo’ldi jim, ortiq gapirma,
Og’zingdan so’z emas, otilmoqda o’qlar.
Teshib tashlama yuragimni bunchalar,
Unchalar kuch bilan uzib tashlama umidlarim.Oppoq qor,
Ustiga oq ko’ylak kiyib turgan kelin mani yarim bo’lagim,
O’z bo’lagimni kuzatib qo’ymoqdadir ko’zlarim.
Otilgan so’zlaringdan qolgan yuragimdagi chandiq – shu qo’shiq va qor,
Unga qanchalar so’ginganim aytib yubor,
Bor, ko’zlarini qo’msab yashayabman bo’lib xor-u zor.
Ko’chalarda ko’rib qolish etarmikin nasib, ehtimol?
Faqat qachon? Qiynayveradi shu savol.Sensiz bu dunyo tor, dilga yog’ar ozor,
Mayda parcha bo’lib yog’ganda oppoq qor.
Yo’qotdim men seni, topolmasman endi,
Har gal yog’ganda qor qalbim og’rir meni. (x2)