Nodirbek Xolboyev - Onaizorim

Siyratdagi sirlar ko`chganda tilga,

Ne go`zal tuyg`ular sig`masa dilga,

Ming yillik umidlar bo`lganda sarob,

Nima taskin bo`lar kuygan ko`ngilga?



Ummon bo`lib toshsa ko`zimdagi nam,

Tor ko`rinsa ko`zga shunday keng olam,

Yashamoqdan bezib ketgan chog`larim,

Faqat bir zot bo`lar jonimga malham:

Kunduzi duoda, tunlari bedorim, Onaizorim.



Omadim kelmasa yig`laganim u,

Istirobda bag`rin tig`laganim u,

G`animlarim qonim ichib shodlansa,

Shunday keng dunyoga sig`maganim u.



Men bir sodda kasman, nayrangdan yiroq,

Tortganim istirob, topganim firoq.

Ko`ksimda osig`liq turar hanuz ham

Onam yoshligimda taqgan ko`zmunchoq.

Meni balolardan asrar tumorim, Onaizorim.



Yarimta nonimni ilib ketsa do`st,

El bo`lib, terimni shilib ketsa do`st,

Borimni qo`limdan yulib ketsa do`st,

Dildagi sirimni bilib ketsa do`st,



Kuydirib bag`rimni tilib ketsa do`st,

Yiqilsam, ustimdan kulib ketsa do`st,

Do`st dedim, do`stimdan pand yedim oxir,

Dil berib, oqibat dard yedim oxir.



Arosat ichinda to`lg`onib, yonib,

O`rtanib yashamoq naqadar og`ir.

Bu yorug` dunyoda topganim, borim,

Onaizorim.



Topganim-tutganim bolamga degan,

Har luqma yutganin bolamga degan,

Men ko`rmagan kunlar o`g`limga tortiq,

Bir umr kutganim bolamga degan.



Bolasidan tortsa, kuyganim o`sha,

Duosida aytib, suyganim o`sha,

Olislarga ketsam, sog`inib, alqab,

Suratim ko`ksiga qo`yganim o`sha.

Farzand qayg`usida sochlari qorim, Onaizorim.



Senga ne ulashdim, senga ne berdim?

Faqat g`amni tutdim, faqat dard, ozor.

Ko`zlaringda farzand tashvishin ko`rdim,

Azobimdan meros sochingdagi qor.

Bu telba dunyoda topganim, borim, Onaizorim.



Onaizorim…