Ebru Gündeş - Cennet

Ben gözü görmeyene resim gösteremem

Değerimi bilmeze değer öğretemem

O önce, e haddini öğrensin

Biten sevgiye imrenip özenemem

Boş sözü duyup düstur edinemem

Eden, kendine ah etsin



Bildim lakin söyleyemem

Gördüm ama izah edemem

Dünya, senle baş edemem ben

Zaman öyle de geçecek

Hayat böylede bitecek

E bitsin, umudum cennetten



Sevdim, kaç kere bilemem

Yaşadım, yok inkar edemem

Bıktım, senle baş edemem

Zaman öyle de geçiyor

Hayat böyle de bitiyor

Ama umudum cennetten



Hani fani bu hayat ümit bağlayamam

Olmadı diye oturup ağlayamam

Gönlü geniş olan sükutu öğrensin

Sevgimi yok yere ele bağlayamam

Gelir mi diye hayallere sığınamam

Kemale eren kendinden versin



Sevdim, kaç kere bilemem

Yaşadım, yok inkar edemem

Bıktım, senle baş edemem ben

Zaman öyle de geçiyor

Hayat böyle de bitiyor

Ama umudum cennetten



Ben dalkavuk olanı hizaya getiremem

Sorma bana ben görünmezi göremem

Merak eden kendine yönelsin

Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem

Geçici şeylere heves edip üzülemem

Fikrim, hevesimi alt etsin



Sevdim, kaç kere bilemem

Yaşadım, yok inkar edemem

Bıktım, senle baş edemem ben

Zaman öyle de geçiyor

Hayat böyle de bitiyor

Ama umudum cennetten